Wie ben ik?

Mijn naam is    Jacoline Schouten.

Samen met mijn lieve man   Duncan,  onze knappe zoon   Tim,   de kat   Tess,  en niet te vergeten,  ook al is ze fysiek niet op deze wereld,   onze dochter   Floortje   vormen we een hecht gezinnetje.

Ik ben geboren op 26 maart in het jaar 1978, opgegroeid als jongste kind in een groot gezin met 4 grotere zussen.

Ik heb 2 passies in mijn leven, het omgaan met dieren met name paarden   en het schilderen en tekenen.     Van beide heb ik  mijn beroep gemaakt.     Ik heb een tijdlang met paarden gewerkt met name jonge paarden.  En wat eigenlijk mijn werk was,   bleek achteraf mijn persoonlijke opleiding van het Leven te zijn,  in het worden  wie ik al was,  dat  was ik namelijk een beetje vergeten.

Van de paarden kon ik leren dat er veel meer is dan we met onze ogen kunnen zien en onze oren kunnen horen. En wat voor invloed mijn gemoedstoestand en gedachten op hun had,  maar ook andersom. Ik werd mij bewust dat ik vaak kon voelen wat zij voelde en ook zag ik soms beelden in mijn hoofd waar een paard bijvoorbeeld bang voor was.  Ik leerde dat je met eeuwig geduld en het juist niets willen en er gewoon zijn zoals je bent   het verste komt. 

Ook merkte ik, hoe een grootte invloed zij hadden op mij als ik alleen al in hun buurt was, vooral als ik de tijd nam en gewoon er even rustig bij ging zitten. Ik merkte dat ze plekken aanraakte waar bij mij veel spanning zat of zelfs oud trauma, waardoor ik ging ontspannen. En ook andersom was dit weer het geval.  Wanneer ik met de verzorging van de paarden bezig was, merkte ik  dat mijn aandacht soms naar plekken van het lichaam ging waar wat later bleek,  de energie niet goed zat of er op die plek een ziek orgaan zat, ik merkte ook dat ik als mijn handen op de plaatsen lag waar het paard veel spanning had, er ontspanning kwam. 

En door het in stilte schilderen en tekenen van portretten kwam ik er achter dat ik ook via foto’s gevoelens kan voelen en beelden in mijn hoofd kan zien en daardoor in woorden voor andere uit kan leggen wat er gaande is.

De natuur voelt voor mij als thuiskomen, daar kan heerlijk bijkomen van de dagelijkse ruis en opladen, elke ochtend begin ik dan ook de dag met een wandeling in de natuur.