Het vergeten weten van onze kinderen
Inleiding
Ik merk tijdens het begeleiden van mijn zoon op deze aardbol dat er nog maar weinig makkelijk gecommuniceerd en herkend wordt over de diepere lagen van bewustzijn, waar onze kinderen met hun grote voelende harten veel kennis van hebben en waardoor ze in de huidige samenleving en belevingswereld misschien een beetje als anders, kunnen worden waargenomen. Laten we zeggen, ze maken ons leven er zeker niet saaier op.
Elk kind is uniek en jij, degene die nu dit leest, bent ook uniek. En het kind wat op zijn of haar manier op dit moment de aandacht vraagt in jouw leven, is daar niet voor niets. Het kan zijn, om welke reden dan ook, dat een deel van jouw, van je eigen unieke ik zijn is afgeweken, en het kind zal jouw net zo lang spreekwoordelijk aan je jasje trekken totdat jij ook weer je eigen unieke ik gaat zijn, want dan voelt voor hem of haar pas als normaal.
Wanneer dit verhaal je aandacht heeft getrokken, ben je waarschijnlijk op zoek naar inzichten.
Misschien had je hier helemaal geen zin in en had je het veel liever “makkelijk “ gehad.
Maar je heb de moed om je op nog onbekende terreinen te begeven, je ben bereid om verder te kijken dan dat je tot nu toe heb gedaan, heel veel dank daarvoor.
Het kan dat er een kind om je heen is, dat zich zeer verlegen, zeer druk, zeer boos, zeer verdrietig zeer onrustig voelt en daar moeilijk overheen kan komen of het kan lijken dat er op school het lesmateriaal niet altijd goed wordt opgenomen, misschien doet het wel hele rare uitspraken of ziet een kind meer in de omgeving dan jij, misschien wil een kind nog helemaal niet praten, is etenstijd een blijvende uitdaging, plast het ‘s nachts in bed, wil het niet slapen ’s nachts, heeft misschien wel veel buikpijn, hoofdpijn of last van overmatig spierspanning, maar kunnen doctoren medisch wel helemaal niks vinden. Ik weet dat er ook andere benamingen voor dit alles kunnen worden gebruikt, maar dan raak ik altijd een beetje de draad kwijt, dus hou ik het graag eenvoudig, zodat ik het blijf snappen en het leuk blijft vinden.
En het kan ook gewoon zijn wanneer je dit verhaal leest, dat het heel fijn is om in woorden bevestiging te lezen die overéén komen met wat je voelt.
Het gedrag en uiting van bepaalde emoties is niet wie of wat we zijn, het is een gevolg ergens van. En wanneer die uiting van emoties geen doorgang kan hebben, bv doordat we deze emoties met onze gedachten tegenhouden, kan het zo zijn dat het lichaam op bepaalde plekken die corresponderen met de tegengehouden stroming van energie op den duur gaat protesteren. Omdat jonge kinderen nog vanuit het voelend weten leven, laten ze zich nog niet tegenhouden door hun denken, en gooit hun systeem daar waar het nog mogelijk is de overvloed aan de bepaalde soorten energie er gewoon uit.
De ene keer heb je de mogelijkheid om veranderingen aan te brengen in de omgeving van een kind of bij jezelf en/of andere gezinsleden om het leven makkelijker en daardoor leuker te maken. Een andere keer zal er alleen uitleg genoeg zijn om een bepaalde vorm van gedrag te begrijpen, waardoor je makkelijker kan ontspannen omdat je de kennis heb.
Natuurlijk kan ik niet alles bespreken en ik zou ook niet alles kunnen weten, want 100 kinderen 100.000 verschillende situaties die per minuut of zelfs seconden kunnen verschillen. Maar lang leven je eigen intuïtie. Want je heb als begeleider van je kind op deze aardbol meer in je mars dan je zelf durf te hopen, dus heb vertrouwen.
Zo ook met het lezen van dit boek of waar je je informatie ook vandaan haalt. Wanneer ik zelf verhalen of informatie lees of hoor, dan voel ik wat bij mij past. Niet alles wat ik leest heeft betrekking op wat ik zoek, en de informatie die ik dan nodig blijkt te hebben blijft op één of andere manier hangen. Of ik blader gedachteloos in een boek en de blz. valt vanzelf open op net dat stukje waar ik een antwoord op m’n vraag vind.
Nog een notitie vooraf, ik ga het woord energie vaker gebruiken. Wil je weten welke uitleg ik aan dit woord geef. Kijk alvast even in hoofdstuk op blz.
En tot slot. Ik hoop met dit boek op een makkelijke en leesbare manier uitleg te geven over de waarneming van deze kinderen, en waarom ze kunnen reageren zoals ze doen. Dit, omdat ik zelf op een bepaalde manier altijd kind ben gebleven.